08/02/1988 17/09/04
Bunty, in herinnering
Nooit meer je liefde, trouw en aanhankelijkheid Nooit meer je knuffels en likjes Nooit meer je welkomstknuffels als we van vakantie terug komen Nooit meer je vragen om aandacht aan ons maar ook aan bezoek Nooit meer je luide spinnen op een, door jou, uitgekozen schoot Nooit meer je spinnen in en kopjes geven aan de hoorn tijdens telefoongesprekken Nooit meer je dagelijkse roep om eten en onverzadigbare eetdrang Nooit meer op tafel zitten, bijna in ons bord, tijdens het eten Nooit meer door jou uitgelikte potten, pannen en bekers Nooit meer achter ons op de grond zitten zodat we bijna onze nek breken Nooit meer gezellig bij ons onder het dekbed liggen spinnen en knuffelen Nooit meer je wasbeurten voor nieuw geboren kittens Nooit meer je staart als speelobject voor de kittens
Maar in onze herinnering ben je en blijf je onze ouwe trouwe en s uperlieve Bunty en onvervangbare, beste kameraad.
We missen je, vrouwtje !!!!!! |
Geboren 17-11-2003 Overleden 7-2-2005
Laylah in herinnering
Waarom moest je nu al over de regenboogbrug, Je was nog zo jong en zo ontzettend lief. Je was onze kleine knorrende knuffelkont. We zullen je knuffels missen die je altijd spontaan kwam brengen waarbij je altijd zo lief met loensende blik keek, terwijl je jezelf tegen ons aan nestelde. We hoefden maar naar je te wijzen en je motor ging aan. Ook nu, terwijl je het zo benauwd had, probeerde je nog te spinnen. We missen je spelen met en apporteren van lege rolletjes plakband. Ze liggen nu zo doelloos in een hoekje te wachten op jou. We missen: het zitten op en voor het beeldscherm van de computer en de TV. het racen in de tuin en het klimmen in bomen. het maken van prachtige luchtsprongen als je achter een vlieg aan zat. We zullen helaas nooit kittens van je zien. We zouden zelfs voor het eerst met je naar een show gaan omdat we je zo’n mooie meid vonden. Waarom moest die gemene ziekte (FIP), waar geen medicijnen voor zijn, jou en ons treffen. Het is niet eerlijk.
Lieve Laylah je hebt voor altijd een plekje in ons hart veroverd. En we missen je heel erg.
|
Laatste foto van Laylah. Genomen vlak voordat ze stierf. |
Geboren 11-01-1993 Overleden 06-10-2010
Doeschka in herinnering
Lieve Doeschka, toen je moeder je op de wereld zette, dachten je onervaren baasjes dat je een kater was. Niets was minder waar, wat alras bleek. Je groeide uit tot een bijzonder en lieve poes maar wel eentje met een gebruiksaanwijzing. Toen je moeder Sheva nog een nestje na jou kreeg, moederde je vrolijk mee en leek geschapen om ook kittens te krijgen. 1 nestje met 3 kittens heb je gehad en je was een super moeder. Helaas is het met je 2e nestje verkeerd gegaan en is het enige geboren kitten na 3 wkn overleden. We hebben toen besloten om je te laten stereliseren en mocht je genieten van alle dingen om je heen. Samen met je moeder Sheva en tante Bunty waren jullie een super stel. Helaas werd je moeder niet oud omdat ze zo dom was ver van huis te gaan en dood werd gereden. Dagen heb je op haar zitten wachten. Maar ze kwam niet meer terug. Na een maandje, sept ’99, kwam Racle in ons huis wonen. Ze was bedoeld als speelmakkertje voor je maar dat lukte niet echt. Niet dat jullie ruzie hadden maar vriendjes werden jullie ook niet. Racle en kittens, daar mocht je absoluut niet bij en je werd zelfs de keukenkastjes opgejaagd. Gelukkig draaide dit wel bij en bij Jaracha, Makita en mn. Otiena mocht je volop meehelpen om de kittens op te voeden. Iedere kittenbezoeker werd enthousiast bij de deur begroet en naar moeder en kids begeleid. Vol trots vroeg je ook om aandacht dmv luid spinnen en kopjes geven, je hoorde er toch ook bij ? Maar niet alleen kittenbezoekers werd een welkom geheten, eigenlijk iedereen. Tot aan gister toe. Ook de dierenarts, die je kwam helpen om de regenboogbrug over te gaan, werd nog enthousaist ontvangen. Wel was je een onzeker poesje hetgeen je camoufleerde met je lieve gedrag. Ook was het onbegonnen werk om je pilletjes te geven. Gelukkig was dat bij blaasontstekingen, die je veel hebt gehad, niet meer nodig en kreeg je in plaats daarvan injecties. De dierensarts heeft het vrouwtje geleerd hoe ze dat moest doen en op slinkse wijze kreeg je dan gauw een prikje. De laatste tijd ging het niet goed meer met je. Je had een onverzadigbare honger, dronk héél véél water wat uit de kraan gedronken moest worden en spuugde veel. Toen je ook nog diaree erbij kreeg, hebben we besloten om je uit je lijden te verlossen. Meisje, je bent nu een piep klein sterretje achter de regenboog en we zullen je nooit vergeten.
Liefs van je baasjes Jim & Susan en de poezen: Racle, Jaracha, Makita en Otiena.
|
Laatste foto van Doeschka |
afscheid |